"Przypadki Robinsona Kruzoe" - Daniel Defoe

 

Tytuł: "Przypadki Robinsona Kruzoe"

Tytuł oryginału: "Robinson Crusoe"

Autor: Daniel Defoe

Wydawnictwo: Greg

Ilość stron: 224

"...nawet w wielkich nieszczęściach trzeba widzieć dobro"

"Wszędzie można mieć przyjaciół. Zależy to tylko od człowieka."

"Rozum ludzi początkiem jest wszelkiej substancji."

"Przypadki Robinsona Kruzoe" to opowieść, którą zna chyba większość z nas. Jeśli nie przeczytaliśmy jej z własnej woli, to pod przymusem w szkole - to przecież lektura. A nawet jeśli ktoś był bardzo oporny na prośby nauczyciela, to na lekcjach, przynajmniej jednym uchem, musiał słyszeć o rozbitku, który wiele lat spędził na bezludnej wyspie.

Minęło już kilka ładnych lat od kiedy ostatni raz czytałam tę książkę. Nabrałam ochoty na przypomnienie sobie losów Robinsona, który w swoim życiu nie zaznał wiele szczęścia. Już od najmłodszych lat uważał, że jego życie jest nudne. Mieszkał wraz z rodzicami w niewielkim miasteczku Hull. Nie był chłopcem skorym do nauki i często przysparzał problemów. Nie był chętny do pomocy w sklepie rodziców i martwił się, że pewnego dnia obudzi się jako stary mężczyzna i tak samo jak jego ojciec będzie wykonywał codziennie te same, nużące czynności. Chłopiec marzył o wypłynięciu na morze i poznaniu świata, innego życia. Był głodny przygód, jednak wiedział, że dwoje jego braci zginęło w groźnych falach wód i ostatnią rzeczą jaką mógłby otrzymać od swoich rodziców jest pozwolenie na odpłynięcie na statku. Pomimo tego zakazu, siedemnastoletni marzyciel, opuścił ląd i wypłynął na otwarte wody. Jego pierwsza wyprawa nie była udana. Robinson miał chorobę morską, a jakby tego było mało, na morzu rozpętał się sztorm. Jednak nie zniechęciło to nieszczęśnika do kolejnych wypraw. Kruzoe poznaje nowych ludzi, zawiera znajomości, inwestuje zarobione pieniądze, a w jego głowie pojawia się myśl, by odwiedzić rodziców, których bezwstydnie opuścił. Chęci okazały się zbyt małą motywacją by powrócić do rodzinnego miasta. Robinson obiecuje sobie, że wybierze się do domu po jeszcze jednej podróży, która kończy się dla niego w pewnym stopniu szczęśliwie, ponieważ uchodzi z życiem. Niestety, okazuje się, że udaje mu się to jako jedynemu z całej załogi. Wyrzucony na brzeg wyspy odzyskuje przytomność i tu zaczyna się jego walka z codziennością. Jedynym narzędziem jakie posiada mężczyzna jest nóż. Robinson uczy się żyć od nowa. W samotności stwarza sobie nowy dom, zdobywa pożywienie, hoduje zwierzęta, uprawia pole i wpatruje się w horyzont z nadzieją, że ujrzy jakiś statek, który mógłby przybyć mu na ratunek.

Bardzo podoba mi się opowieść Daniel'a Defoe, która ukazuje silną wolę człowieka i jego instynkt przetrwania. Robinson to bohater, którego przygody śledzi się z ciekawością i w głębi duszy życzy mu się szczęścia i powodzenia. Trzyma się kciuki, żeby udało mu się zbudować szałas, uszyć ubranie lub upolować jakieś zwierze. Mi bardzo zależało na tym, aby potrafił zaprzyjaźnić się z Piętaszkiem. I tak się stało. "Przypadki Robinsona Kruzoe" to książka, którą trzeba znać. Przynajmniej takie jest moje zdanie :)