"Tamte dni, tamte noce" - André Aciman

"Tamte dni, tamte noce" to druga przeczytana przeze mnie książka poruszająca wątek pary jednopłciowej. Oznacza to, że nie często zdarza mi się sięgać po taką tematykę w literaturze. Powieść André Acimana opowiada historię niespodziewanego i intensywnego romansu, między dwoma młodymi mężczyznami. Historię, którą w trzech słowach można opisać następująco: bliskość, pożądanie i namiętność.

Elio jest siedemnastoletnim młodzieńcem spędzającym wakacje w rodzinnym domu we Włoszech. Jego ojciec, profesor literatury, co roku zaprasza do współpracy rezydentów mających pomóc mu w podstawowych obowiązkach, a jednocześnie rozwijać swój warsztat pisarski. Tego roku do rezydencji przyjeżdża dwudziestoczteroletni Amerykanin Oliver. Elio i nowego, letniego gościa, już od pierwszych chwil znajomości łączy fascynacja. Początkowo obaj starają się ją ukryć i udają obojętność. Jednak gorące, wakacyjne tygodnie mogą wiele zmienić i odmienić uczucia bohaterów przez wiele przypadków, pozwalając im przeżyć namiętny romans oraz doświadczyć kompletnej bliskości.

"Tamte dni, tamte noce" to powieść, którą zapamiętam ze względu na trzy aspekty. Pierwszym jest duszny, włoski klimat, który niejednokrotnie sprawiał, że czułam się jakbym razem z bohaterami spędzała leniwe popołudnia nad basenem, biegła o poranku wdychając śródziemnomorskie powietrze czy uczestniczyła w jednej z wycieczek rowerowych. Letni nastrój budowały także zapachy: wina, owoców czy jedzonych każdego dnia przez domowników posiłków. Drugi aspekt to rodzaj narracji. Narratorem jest Elio i to z jego perspektywy poznajemy całą historię. Jednak nie jest ona budowana na wartkiej akcji, gdyż takowa zajmuje tutaj drugorzędne znaczenie. Pierwsze skrzypce grają emocje i to one tworzą całą powieść. Elio dzieli się z nami swoimi obawami, lękami i zastanawia się nad tym, co tak naprawdę czuje. Odkrywa siebie pośród spokojnych letnich dni, które w połączeniu z opisanym wcześniej klimatem, upływają w zwolnionym tempie. Chłopak poszukuje swojego prawdziwego "ja", bada swoją seksualność. Czytelnik poznaje go i rozpoczyna razem nim emocjonalną podróż, która ma doprowadzić do ostatecznej odpowiedzi na wszystkie pojawiające się w powieści pytania i niedopowiedzenia. Trzeci aspekt, który zapisze się w mojej pamięci, to nieunikniony w przypadku każdego z nas upływ czasu oraz ogromne znaczenie pojedynczych sytuacji, wydarzeń i spotykanych ludzi. Nie zdajemy sobie sprawy w jak dużym stopniu przypadkowe zdarzenia mogą mieć wpływ na naszą przyszłość czy wręcz zmieniać ścieżki, którymi będziemy w życiu podążać. I właśnie to w powieści "Tamte dni, tamte noce" odczułam najmocniej.

Myślę, że "Tamte dni, tamte noce" to powieść, w której każdy czytelnik odnajdzie coś innego. Być może do niektórych nie trafi ona w ogóle. I to jest zupełnie w porządku, bo nie wszystkie książki muszą w ten sam sposób oddziaływać na odbiorców. Dodam jeszcze, że opowieść Elio może wzbudzać skrajne emocje - od akceptacji, po zgorszenie i niesmak - takie same, jakie wśród społeczeństwa budzą związki homoseksualne. Kończąc chciałabym zauważyć, że "Call me by your name" ("Nazwij mnie swoim imieniem") to o wiele lepszy tytuł niż "Tamte dni, tamte noce", gdyż w pełni oddaje sens bliskości, o której książka opowiada.

źródło: www.sklep.poradniak.pl

Tytuł:  "Tamte dni, tamte noce" Tytuł oryginału:  "Call me by your name" Autor:  André Aciman Ilość stron:  330 Wydawnictwo:

Przede mną jeszcze nominowana do Oscar'a ekranizacja, o której już zapewne słyszeliście.

Pozdrawiam,

Justyna